Tehelka Report-For Further reading.

One-Man Army? How did an outstanding General become the most polarising Chief of Staff in the Indian Army’s history? Brijesh Pandey on the war games that threaten our defence establishment Deceptive truce Gen VK Singh greets Defence Minister AK Antony Photo: AP KITCHENER VERSUS Curzon, Thimayya versus Krishna Menon, Vishnu Bhagwat versus George Fernandes and now VK Singh versus AK Antony and Manmohan Singh: in the past century, these have been the biggest military commander-political boss battles in Indian history. In each case conditions have been different. Kitchener was a crafty man who conspired against his viceroy and finished his career in India. Thimayya, a noble and much loved soldier, was reduced to a caricature by Krishna Menon and more so by Jawaharlal Nehru who turned down his resignation but refused to save him from a difficult defence minister. On his part, Bhagwat was cussed. Like Kitchener he demanded autonomy in appointing his subordinate naval commanders, more autonomy than any civilian authority would give him. He ran a public campaign and paid for it. At The Heart Of It  with Shoma Chaudhury COVER STORY One-Man Army? By Brijesh Pandey OPINION Olive Green is Losing its Sheen By VP Malik OPINION No Guns, No Glory By Rahul Bedi Which of these templates suits VK Singh, the chief of army staff and general of the 1.3-million-strong Indian Army who has just declared war on his government? It can safely be predicted that he is not viewed as a Thimayya, a gentleman general who is still honoured by military historians. Yet is Singh, reputed to be a financially honest officer in a time when the military brass has come under scrutiny on matters of integrity, the villain of the piece — or is he just a proud-to-the-point-of-stubborn soldier who lost his head? The army, a public institution with a very private code of honour, is still trying to make up its mind. The mood wasn’t always so grey. In fact when General Singh fought and asked the government to clarify its position on his year of birth — 1950 or 1951 — he was the subject of sympathy. Many believed that he was indeed born in 1951 but that army records had deliberately not been corrected by some of his predecessors to ensure he retired in May 2012 and not a year later. This was done, it was said, to ensure a certain line of succession to the top job in the Indian Army. When Singh’s letter to the Defence Ministry — just before he moved the Supreme Court — was replied to by a minor bureaucrat who snubbed the army chief and rejected his age claim, there was actually much disquiet in military circles. Has civilian control of the army come to this — a point where the general of the Indian Army could be shoved aside by a small-time bureaucrat? Today that disquiet has gone. Rather there is a sense of exasperation. Singh’s claim that in 2010 he was offered a bribe by a retired army officer, Lt General Tejinder Singh, caused a controversy when he said he told Defence Minister Antony about it but the latter did not act. What defies explanation is that Singh himself kept quiet about it for two years, neither filing a written complaint nor informing a police authority. Next, on March 12, Singh wrote a letter to the prime minister arguing that the army was severely incapacitated and not in position to defend the country should there be a war. This top-secret letter then made it to the press, only intensifying the conflict between the general and the government that appointed him. If it is established the general leaked the letter, his sacking is inevitable. If the prime minister’s office leaked the letter to discredit the general — some of the points he makes in the letter are grossly exaggerated, military veterans say — then the breakdown of the civilian-army HQ relationship is alarming. Where lies the truth? Who is India to believe? Singh’s disclosure on the 2010 bribe offer is shocking. But what defies explanation is why he kept quiet about it for two years LET US begin with the bribery allegation. On March 26, Singh told The Hindu newspaper that a retired three-star general had come to his office and offered him a Rs 14 crore bribe to clear further purchase of Tatra trucks. Singh said he was flabbergasted and found it hard to comprehend what was happening, eventually asking his visitor to get out of his office. Singh then told Antony about the incident, something Antony admitted in Parliament where he identified the alleged bribe giver as Tejinder Singh. So why didn’t Antony, a politician who prides himself on his honesty, take action against Tejinder Singh? This is where the links don’t match. The defence minister says he asked the army chief to take action but that VK Singh said he did not want to pursue the case. Neither did he give a complaint in writing. This was strange. Stranger still was Antony’s response. What prevented him from ordering an investigation on the basis of an oral complaint? Speaking to TEHELKA, Antony offered a weak defence: “Yes, I was under tremendous tension for the past two days. Now … I’m cool. It was the first time there was an allegation directly hitting me. And it was levelled by none other than the army chief who is going to retire soon. Even today I don’t know why he did it. But his allegations had damaged the image of our defence forces. He put the pride of our country at stake.” Wheeler-dealer? Lt Gen (retd) Tejinder Singh (left) claims no role in Tatragate The defence minister was not quite innocent. There is a back-story to Singh’s Hindu interview. It came after what one retired general close to Singh called “incessant sniper fire” from the defence ministry bureaucracy and its factionalists in the army. On 16 February, a military intelligence officer is believed to have alerted officials about Antony’s office being bugged. A section began to leak stories to the media hinting that the army chief was responsible for this. Singh was hurt and the army was asked to issue an unusual press release: “The present [eavesdropping] story has been put out by Lt Gen (retd) Tejinder Singh, who was the ex DG-DIA, and who has been earlier questioned on the purchase of the ‘off-air monitoring system’ without sanction by the technically empowered committee. This officer has also been an allottee in Adarsh Housing Society in Mumbai and has also offered bribe on behalf of Tatra and Vectra Ltd, which supplies vehicles to BEML. The officer along with some disgruntled serving officers of the Military Intelligence, against whom administrative actions are in the process, has worked out this fictitious story.” This press release was not a clarification but a counter-charge. Less than a month later, it was revealed that the bribe offer was made to the army chief himself, and that Tejinder Singh, former director-general (DG) of the Defence Intelligence Agency (DIA) was charged with being a defence equipment agent. Tejinder hit back by filing defamation case against the army chief. The two may be sworn enemies today but they too have a history, or so goes the cantonment grapevine. Tejinder joined the army in 1970, a year after VK Singh. Before becoming DG, DIA, he was area commander of Gujarat, Maharashtra and Goa. He was allotted a flat in the infamous Adarsh Society in Mumbai, where army officers and politicians stole land meant to house Kargil war widows. Tejinder is believed to have been close to General JJ Singh and General Deepak Kapoor, the two immediate past army chiefs. JJ Singh made him commander in Mumbai and Kapoor, who had a cold war with VK Singh, brought him in as head of the DIA. Tejinder retired in June 2010. He was in the running for the post of chief of the powerful National Technical Research Organisation (NTRO) but failed to get it due to the Adarsh aftermath. ‘Singh’s allegation has damaged the image of the Indian Army. He put the pride of our country at stake,’ says Defence Minister AK Antony Tejinder has not denied meeting VK Singh in 2010. His friends say he had gone to lobby for the NTRO job and in turn offered to help Singh get his date of birth issues sorted out, leveraging some of his political connections. This might explain some of VK Singh’s inexplicable reluctance to move against him on the alleged bribe, though as of now there is no direct link between Tejinder and Tatra Vectra Motors, which manufactures Tatra trucks in Hosur. Tejinder claims he runs two consultancy companies. Tejinder has a reputation for being influential. Married into a politically connected Punjabi family, he escaped the Adarsh episode as well as the serious charge that he had over-spent in getting his house refurbished while he was posted in Mumbai. When an anonymous complaint reached the Ministry of Defence, JJ Singh, then chief, neutralised it. Speaking to TEHELKA, Tejinder was copybook correctness: “I completely deny all the allegations levelled against me by the army. I don’t work for the Tatra company and I will file criminal defamation against all the persons involved for naming me in the press release.” SOON THERE was another twist to the tale. Within hours of the defence minister’s statement in Parliament, Colonel (retd) RSN Singh, formerly of the Research and Analysis Wing (RAW, India’s external secret service), said there was an audio recording of the bribe offer and the conversation in 2010 between Tejinder and the army chief. If this were true, it made Singh’s position even more puzzling? Why had he recorded the conversation? Army chiefs cannot be visited by just anybody. There is an elaborate protocol and it is breached only for professional and personal friends of long standing. If VK Singh agreed to meet Tejinder, he must have felt a comfort level. Why then had he decided to record the conversation? Was there some premonition? Also, if the evidence was available, why had Singh not cited or used it? Retired army officers don’t doubt the honesty of VK Singh. They are, however, talking of his rivalry with Deepak Kapoor, who had cleared the last tranche of 768 Tatra trucks. Before Singh became army commander (a pre-requisite for becoming COAS), his conflicting age issue was a problem. Kapoor did not accept Singh’s claim that he was born in 1951 and told Singh if he did not accede to the 1950 date in writing he would be denied a promotion and a shot at the chief’s job. Singh swallowed his pride but waited to get back. Tatra trouble The truck deal has come under a cloud after claims of bribery by the COAS Photo: AFP On becoming commander, Singh sought to be named vice-chief and serve under Kapoor in New Delhi. This would give him leverage in the capital when Kapoor retired and ensure the succession. Kapoor had other ideas. He wanted to make Lt General PC Bhardwaj the vice-chief and position him for the top job. A precedent was dug up. In 1983, Indira Gandhi had superseded SK Sinha, the then vice-chief, and appointed Arun Vaidya as the army chief. The reason was the then prime minister distrusted Sinha’s independence and felt he was not pliant enough. The logic offered was that Vaidya was a better, more decorated soldier. As it happened, Bhardwaj had won a Vir Chakra and was more decorated than Singh. ‘Both parties are guilty of inaction. Instead of raising the issue at the fag end of his career, Singh should have done it when the bribe was offered. As for Antony, he’s just picking on technicalities saying Singh didn’t give it in writing. Singh still hadn’t when Antony ordered the CBI inquiry two days ago. So why didn’t he just do it when he was told earlier?’ Maj Gen Sheru Thapliyal, Retd ‘This exposes a rift between the military and civilian establishment.The chief brought the bribe offer to the notice of his superior. Antony should have acted even if the chief said he didn’t want to take the issue further. It is like saying, I saw a murder, but I don’t want to talk. This will pull down our morale and is very dangerous for our country’ Maj Gen Satbir Singh, Retd ‘For the first time in history, an arms lobbyist has walked up to the chief and offered him a bribe. What’s worse is that the same set of people feel that they have such backing that they can hold the chief to ransom. They have taken steps to defame him,fabricate false birth certificates, innuendos planted in media… all designed to see that he was thrown out of office’ Maj Gen GD Bakshi, Retd ‘This is something VK Singh should have come out with 18 months ago. What is the point of coming out at this late stage? The sense that I get is that he wanted to get back at the system… knife the system, which did not give him justice. That is why it is even more important that he is asked to go. He should go voluntarily or he should be forced to’ Lt Gen Raj Kadyan, Retd Singh, a commando by training and at the time chief of the Eastern Command in Kolkata, hit back by cracking down on two of Kapoor’s officers — Lt Gen PK Rath and Kapoor’s military secretary, Avadesh Prakash. They were court-martialled for their role in secretly selling off army land in Sukna, Darjeeling, to a property developer. Kapoor was angry but couldn’t do much. Singh used this episode to establish himself as General Clean-up — the man who would stand up to corruption in the army. After the Sukna affair, the government could not deny VK Singh the army chief ’s job and not arouse public suspicion. Yet old ghosts still haunted the Army HQ. Tejinder — who is believed to have a Bhiwani connection with VK Singh, a Rajput who hails from that small town in Haryana — is also supposed to be close to Kapoor. Did this arouse suspicions in Singh and lead to him turning the conversation in his office with Tejinder into what in retrospect would seem a sting operation? WHY WAS the Tatra deal so important for Tejinder or whoever was trying to influence the army chief in 2010? Here too some background is called for. The all-terrain, all-weather Tatra trucks have been carrying the army, literally, for 25 years now. The first agreement was signed in 1986, in the Cold War years, with Omnipol, the Czechoslovakian company that made the trucks. About three years later, the Eastern Bloc collapsed and Czechoslovakia itself dismembered into the Czech Republic and Slovakia. The future of Tatra truck supplies to the Indian Army was in doubt. Ravi Rishi, an NRI businessman, bought Tatra through his London-based company Vectra. In 1992, the Indian public sector company BEML started buying trucks from Tatra Sipox in the United Kingdom and giving them to the army. What was ignored, perhaps deliberately, was that Tatra Sipox was a London-based trading company and not an original manufacturer. This was in direct conflict with the principal defence-purchase rule in India — you buy from the manufacturer, not some intermediary. Later the holding pattern of the company changed again, and BEML signed a joint venture agreement with Tata Vectra, with Rishi as majority shareholder. As per the modalities of this 2003 agreement, the army chief had to okay the Tatra procurement deal each year. The last deal was signed in 2010, after Deepak Kapoor’s assent. When VK Singh took over, he refused to play ball and announced annulment of the Tatra deal. He said the truck was overpriced and not performing well. A rival manufacturer, Ural India, was promising a truck for Rs 40 lakh, about half of Tatra’s price. Besides, Ashok Leyland and Tata Motors were also announcing plans for making all-weather, all-terrain trucks for the Indian Army. As such, Tatra had enough reason to do its utmost to get VK Singh to change his mind. WHILE THE defence ministry was trying to defuse the bribe bomb, on 28 March came the letter bomb. General VK Singh’s letter to the prime minister painted a doomsday scenario. “The army’s entire tank fleet was devoid of critical ammunition,” the DNA newspaper quoted the letter as saying, “to defeat enemy tanks. The air defence was 97 percent obsolete and it doesn’t give the deemed confidence to protect from the air. Not only this, the infantry had deficiencies of the crew-served weapon and lacks night fighting capabilities. Not only this, the elite Special Forces were woefully short of essential weapons.” The army chief asked the PM to “pass on suitable directions to enhance the preparedness of the army and… [warned] the hollowness in the system is a manifestation of the procedure as well as legal impediments by vendors.” Bofors and after The army has not got any medium gun since the Howitzer deal in 1987 Photo: AFP The leak of such a sensitive letter to the media, on a day when the Chinese president was in India for the BRICS summit, left the political class fuming. It also caused anguish in some sober military and analytical circles. This incident could well cause Singh his job and be the difference between retirement and stormy sacking. Nevertheless, is Singh right in his charges? Army specialists says much of what he’s saying is already in the public domain but by saying it out of context and sensationalising it he made it seem bigger than it was. For example, in saying 50 percent of tanks didn’t have night-vision, no guns had been bought after the Bofors deals of the mid-1980s and that the air defence equipment was old, Singh ignored statistical context. He bypassed the defence minister, wrote straight to the prime minister and left the nation scared. The fact is, only 50 percent of Indian tanks have night-vision capability but every single T-90 tank posted on the Pakistan border does. The army’s air defence systems may be old, but the bulk (90 percent) of the air defence response rests with the air force. As a military veteran sums up, “We are prepared to defend our borders. Claims that we are underprepared and heading towards a 1962-like situation are rubbish. What is leaked is only partial information.” Full information would entail an assessment of the perceived threat, the force allocation, the choice of border (Pakistan or China), the year of conflict modelling (2015, 2020 or 2030 for instance) and the objective (defence or deep penetration into enemy territory).” VK Singh had clearly mucked it up. RETIRED ARMY generals agree it is high time the government looked into the whole procurement process of the army. According to Major General (retd) GD Bakshi, “For the past three decades, our defence acquisition has been slowed to a crawl, major arms equipment induction is taking 30 years. Bofors was in 1987, we have not got another medium gun since then… We have not been able to replace our helicopter seats for the past 30 years… Please see what the Chinese are doing. And what the Pakistanis are doing.” Apart from equipment and weapons, the military also requires a structural modernisation. As a retired lieutenant general says, “The structure of the armed forces is ancient. Basically we are still working on the World War II structure.” In that sense, VK Singh is flagging the right issues — but should that letter have been leaked, irrespective of who leaked it? This raises suspicions and nagging doubts about VK Singh, whose Rajput ancestry, Thakur caste affinities and potential political career have all been part of gossip this past week. The army has been the poorer for it. As such, not many are able to appreciate the real intentions of the army chief. Says one lieutenant general: “This man is doing all this out of spite and not an inner desire for reforms. If he had the inner desire for reforms he would have done it two years ago. Right now the motive of VK Singh is to embarrass the government and position himself in the public eye.” Whether this is true or not, the fact remains Singh has become a polarising figure, the most polarising chief of staff in the Indian Army’s history. This makes the prospect of his sacking that much more realistic. Pointing out the irony, a senior serving officer said, “What is most tragic is that after a long time we had an army chief of impeccable integrity and a defence minister nicknamed the ‘Saint’ for probity in public life. It is indeed very sad that the chief will be forever remembered as a man who fought just for his own honour and thought nothing of the institution that made him what he is.” Those who love India and cherish its army will nod vigorously — and shed a tear in pain. With inputs from Prakhar Jain and Shonali Ghosal Brijesh Pandey is a Special Correspondent with Tehelka. brijesh@tehelka.com  Print Email to Friend| From Tehelka Magazine, Vol 9, Issue 14, Dated 07 April 2012

ചില്ലുകൂടുകളില്‍ ഒതുക്കുന്ന സിംഹ ഗര്‍ജ്ജനങ്ങള്‍...

    എന്ന് നാം ഭാരതീയര്‍"" എന്ന് ഉറക്കെ   പറയും ?നമ്മുടെ ഭരണ നീതിന്യായ  ജനാധിപത്യ ഘടനയില്‍   നിന്ന്  മത-ജാതി കോളങ്ങള്‍ എടുത്തു മാറ്റപ്പെടും?

ഭാരതത്തിലെ മത വൈരി കാലാകാലം വര്‍ധിച്ചു വരുന്ന ഒരു സ്ഥിതി വിശേഷത്തില്‍ ആയിരുന്നു ശ്രീനാരായണ ഗുരു "ഒരു ജാതി ഒരു മതം ഒരു ദൈവം മനുഷ്യന്" എന്ന് പറഞ്ഞത്.

പൌരോഹിത്യ മേധാവിത്വത്തിന്റെയും ,ആചാരനുഷ്ടനങ്ങളുടെ പുറം പകിട്ടിനെയും എതിര്‍ത്ത് ലാളിത്യത്തിന്റെ സന്ദേശം ഉയര്‍ത്തി ഗുരു-സമൂഹത്തിനായി നിര്‍മ്മിച്ച  ആരാധനാലയങ്ങളും,എന്തിനേറെ ഗുരുവും ജാതിപ്പേര് വഹിക്കാന്‍ വിധിക്കപെട്ടിരിക്കുന്നു.

ശ്രീ മന്നത്ത് പത്മനാഭനും,ശ്രീനാരായണഗുരുവും,അതുപോലെ മറ്റു പ്രമുഖരുടെയും മത ധാര്‍മ്മിക ദര്‍ശനങ്ങള്‍ ഇന്നെവിടെ?ആധുനിക ദുശ്ശാസനന്മാര്‍ അവ വിറ്റ് കാശാക്കി പച്ച മനുഷ്യരെ ആരാധനാ മൂര്‍ത്തികള്‍ ആക്കി ചില്ലുകൂട്ടിലടച്ചു പ്രദര്‍ശന വസ്തുവാക്കി സ്വന്തം വലിപ്പത്തിന്റെ അടയാളങ്ങള്‍ ആക്കിയിരിക്കുന്നു.!!!

ദൈവമേ..ഇവര്‍ ചെയ്യുന്നതെന്തെന്ന് ഇവര്‍ അറിയുന്നില്ല..ഇവരോട് ക്ഷമിക്കേണമേ...

(കൊല്ലം ടൌണില്‍ പട്ടത്താനത്ത് ശ്രീ.അച്യുതന്‍ മേസ്ത്രിയുടെ പുതുതായിനിര്‍മ്മിച്ച മന്ദിരത്തിന്റെ ഉദ്ഘാടനവേളയില്‍ ശ്രീനാരായണഗുരു
ചെയ്തതാണീപ്രസംഗം.ശ്രീ.ടി.കെ.മാധവന്‍ ഉള്‍പ്പെടെ പലരും അപ്പോള്‍
അവിടെ സന്നിഹിതരായിരുന്നു. ഈ പ്രസംഗം 1916 ജൂലായ് 16ലെ ദേശാഭിമാനിയില്‍പ്രസിദ്ധപ്പെടുത്തി.)Courtesy Google.

"ഇപ്പോള്‍ കാണുന്ന മനുഷ്യനിര്‍മ്മിതമായ ജാതി വിഭാഗത്തിന്
യാതൊരു അര്‍ത്ഥവുമില്ല. അനര്‍ത്ഥകരമാണ്. ജാതി അത് നശിക്കുകതന്നെ
വേണം. മേല്‍ജാതി എന്നും കീഴ്ജാതി എന്നും ഉള്ള വിചാരം തന്നെ
ഇല്ലാത്തതാണ്. ഈ വിചാരം നമ്മില്‍നിന്നും പോയിട്ട് വളരെക്കാലമായി.
സമുദായസംഗതികള്‍ മതത്തിനോ മതം സമുദായസംഗതികള്‍ക്കോ കീഴടങ്ങിയിരിക്കുന്നത് തെറ്റാണ്. സമുദായസംഗതികള്‍ക്കും മതത്തിനും തമ്മില്‍
ബന്ധമൊന്നും പാടില്ല. മതം മനസ്സിന്‍റെ കാര്യമാണ്. ആരുടെയും മതസ്വാതന്ത്ര്യത്തെ തടയരുത്. പലതരക്കാരായമനുഷ്യരുണ്ടല്ലോ; അവരില്‍
ഓരോരുത്തരുടെയും മനസ്സിന്റെ ഗതിക്കും വളര്‍ച്ചയ്ക്കും അനുസരിച്ച്
ഭിന്നമതങ്ങള്‍ കൂടിയേ തീരു. എല്ലാവര്‍ക്കും സ്വീകാര്യമായ ഒരൊറ്റ മതം
ഉണ്ടാവാന്‍ പ്രയാസമാണ്. എന്‍റെ മതം സത്യം മറ്റുള്ളവതെല്ലാം അസത്യം എന്ന്
ആരും പറയരുത്. സകലമതങ്ങളിലും സത്യമുണ്ട്. അതെല്ലാം സ്ഥാപിച്ചിട്ടുള്ളതും
സദുദ്ദേശ്യത്തോടുകൂടിയാണ്.

ഇപ്പോള്‍ നടപ്പിലിരിക്കുന്ന ഏതെങ്കിലും ഒരു മതവുമായി നമുക്ക്
യാതൊരു പ്രത്യേക ബന്ധവുമില്ല. എല്ലാ മതങ്ങളും നമുക്ക് സമ്മതമാണ്‌.
ഓരോരുത്തരും അവരവര്‍ക്കിഷ്ടമുള്ള മതം ആചരിച്ചാല്‍ മതി. നാം ചില
ക്ഷേത്രങ്ങള്‍ പ്രതിഷ്ഠിച്ചിട്ടുള്ളത് ഹിന്ദുക്കളില്‍ ചിലരുടെ ആഗ്രഹം അനുസരിച്ചാണ്. ഇതുപോലെ ക്രിസ്ത്യാനികള്‍,മുഹമ്മദീയര്‍ മുതലായ മറ്റു
മതക്കാരും ആഗ്രഹിക്കുന്നപക്ഷം അവര്‍ക്കായും വേണ്ടത് ചെയ്യാന്‍ നമുക്ക്
എപ്പോഴും സന്തോഷമാണുള്ളത്. നാം ജാതിമതഭേദങ്ങള്‍ വിട്ടിരിക്കുന്നു എന്നു
പറഞ്ഞതിന് യാതൊരു ജാതിയോടും മതത്തോടും നമുക്ക് പ്രത്യേക മമത ഇല്ലെന്ന്
മാത്രമേ അര്‍ത്ഥമുള്ളൂ."
-:ശ്രീനാരായണ ഗുരു

വിശ്വാസം അതല്ലേ എല്ലാം?

ഈ ചിത്രം ഏവരുടെയും കണ്ണുകള്‍ ആര്‍ദ്രമാക്കും....ഈറനണിയിക്കും ഉറപ്പ്.......

നടുക്കുന്ന ഈ ചിത്രം ഭോപ്പാല്‍ ദുരന്തത്തിന്‍റെ മറക്കാനാകാത്ത ഒരു ഏട്.

ലോകത്തിലെ മികച്ച പ്രസ്‌ ഫോട്ടോഗ്രഫി ക്ക് അവാര്‍ഡ്‌ ലഭിച്ച ചിത്രം.

ഈ ചിത്രം എടുത്തത് പാബ്ലോ ബര്തോലോമോ ആണെന്ന് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു  മുന്‍പേ നാം കേട്ടിരിക്കുന്നു.

എന്നാല്‍ ഈ ചിത്രം ഇന്ത്യയിലെ ചില പ്രമുഖ മാധ്യമങ്ങളില്‍ വന്നത് മറ്റൊരാളിന്‍റെ പേരിലാണ്.

ഗ്രീന്‍ പീസ്‌ ഇന്റര്‍നാഷണല്‍ ജേര്‍ണല്‍ ലിലും,ഇന്ത്യ ടുഡേ യുടെ കവര്‍ പേജ്,ബിയോണ്ട് ഇന്ത്യ ,റോറിംഗ്  വോള്‍കാനോസ് മുതലായ നിരവധി മാധ്യമങ്ങളിലും ഈ ചിത്രം എടുത്ത ഫോട്ടോഗ്രാഫെര്‍  "രഘു റായ്" എന്ന പേരില്‍ ആണ് കണ്ടത്.

Pls visit d link... http://www.magnumphotos.com/Archive/C.aspx?VP=XSpecific_MAG.PhotographerDetail_VPage&l1=0&pid=2K7O3R13L4PM&nm=Raghu+Rai

 Pls visit the below link ...ഈ ചിത്രം അവിടെ കാണാം.


ഏതാണ് നാം വിശ്വസിക്കുക?
മാധ്യമങ്ങളില്‍ നമുക്കുള്ള വിശ്വാസം....
അത് അച്ചടി അക്ഷരങ്ങളോടുള്ള ആത്മ വിശ്വാസം.
വിശ്വാസം അതല്ലേ എല്ലാം??? 
http://www.netphotograph.com/pablo/bhopal/ 


http://www.netphotograph.com/pablo/pablo.html 

"മാതൃദിനം"

മതവും രാഷ്ട്രീയവുമില്ലാത്ത ജീവന്‍....

മതവും രാഷ്ട്രീയവുമില്ലാത്ത 

ജീവന് ഇന്ന് എന്ത് വില???

ഒരു ജീവന് വിലയുണ്ടെന്ന് നാലാള്‍ പറയാന്‍ എന്ത് ചെയ്യണം?

അത് ആണോ പെണ്ണോ ആയിക്കൊള്ളട്ടെ....

ഗാന്ധിജി മുതല്‍ ഇറോം ശര്‍മ്മിള വരെ...
ബാബ രാംദേവ് മുതല്‍ അണ്ണാ ഹസാരെ വരെ..
മറ്റു ചില സമര മാര്ഗ്ഗങ്ങലെക്കാള്‍ നിരാഹാര സമരം കൊണ്ട് ലോക ശ്രദ്ധ തന്നെ നേടാമെന്ന്, പല സമരങ്ങളും വിജയത്തിലെത്തിക്കാമെന്നു നമ്മള്‍ കണ്ടു.. ചര്‍ച്ച ചെയ്തു.. വാഗ്വാദങ്ങളും ചെളിവാരിയെറിയലും നടത്തി.

ഒരു യാത്രക്കാരനും ഇഷ്ടമില്ലാത്ത ടോള്‍ പിരിവിനെതിരെ 

തൃശ്ശൂരിലെ പാലിയെക്കരയില്‍ സംയുക്ത സമരസമിതി നടത്തുന്ന നിരാഹാര സമരത്തില്‍ 

സി .എ .ഹസീന എന്ന വനിത 22 ദിവസം പിന്നിട്ടു കഴിഞ്ഞു. 

(ഏതു പാര്‍ട്ടി എന്ന് പ്രസക്തമെയല്ല.. അവരൊരു മനുഷ്യജീവിയാണ്)

കോണ്ഗ്രസ് സമരമുഖത്തില്ല.
BJP ഒരു ധര്‍ണ്ണ, അത് വഴി ഇത്തിരി അക്രമം, ഒരു ഹര്‍ത്താല്‍.. നടത്തി..
സിപിഎം എന്നും പ്രസ്താവനയിലും പ്രകടനത്തിലും ഒതുക്കുന്നു.

ചുരുക്കിപ്പറഞ്ഞാല്‍ യഥാര്‍ത്ഥ സമരം നടത്തുന്നത് സംയുക്ത സമര സമിതിയാണ്.
പക്ഷെ, പത്രങ്ങള്‍ ഏഴാം പെജിലെയോ എട്ടാം പെജിലെയോ ഒന്ന്/രണ്ട് കോളം വാര്‍ത്തയില്‍ അത് ഒതുക്കുന്നു.

ചാനലുകള്‍ അതെല്ലാം മറന്നു കഴിഞ്ഞെന്നു തോന്നുന്നു.

ടോളിനരികിലെ പാടത്ത്.. ഫ്ലെക്സും ഷീറ്റും മേഞ്ഞ കുടിലില്‍ കത്തുന്ന സൂര്യന് താഴെ
മരണത്തിനു മുന്പെത്തുന്ന നല്ലവാര്ത്ത്യ്ക്ക് പ്രത്യാശയോടെ കാത്തു കിടക്കുന്ന
ആ സ്ത്രീയെ കാണുമ്പോള്‍ ചോദിക്കാതിരിക്കാന്‍ വയ്യ..

വിലയുള്ള ജീവനാവാന്‍ എന്താണ് വേണ്ടത്?
ഏതു പാര്‍ട്ടിയിലാണ് ചേരേണ്ടത്?
ഏതു മതവിഭാഗമാണാവേണ്ടത്?
.........................................................................................................................
(ഫോട്ടോയ്ക്ക് കടപ്പാട് മാര്‍ച്ച് ഏഴാം തിയതിയിലെ ഹിന്ദു. ആ കാണുന്ന പോലെയല്ല ഇപ്പോള്‍ ഹസീന. ഈ ചിത്രം നിരാഹാരം എട്ടാം ദിവസം പിന്നിട്ടപ്പോള്‍ ആയിരുന്നു.-Courtesy-:Gmail.)

സു ജാ ത ... ജാ തി ക്കാ.. ത ക്കാ ളി...

ജനിതക മാറ്റം വരുത്തുന്ന അന്തക വിത്തുകളെ പ്രോല്‍സാഹിപ്പിക്കുന്നവര്‍ വിശ്വ വിഖ്യാത ഇംഗ്ലീഷ് നാടകകൃത്തായ  ജോര്‍ജ് ബര്‍ണാഡ് ഷാ തന്നെ പ്രണയിച്ച സ്ത്രീയോട് പറഞ്ഞ വാക്കുകള്‍ ഓര്‍മിക്കുന്നത്‌ നന്നായിരിക്കും...


(ബര്‍ണാഡ് ഷാ തന്നെ പലപ്പോഴും പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന് രൂപ ഭംഗി കുറവാണെന്ന്...ഒരിക്കല്‍ അദ്ധേഹത്തെ പ്രണയിച്ച പ്രശസ്ത നര്‍ത്തകിയും,മോഡലും ആയ സുന്ദരിയായ ഇസഡോറ ഡക്കന്‍ വിവാഹാഭ്യര്‍ഥന നടത്തി.വിവാഹം നടന്നാല്‍ ആ സ്ത്രീയുടെ സൌന്ദര്യവും ജി.ബി.ഷായുടെ ബുദ്ധിയുമുള്ള കുട്ടി ഉണ്ടാകും എന്നായിരുന്നു അവര്‍ അതിനു കണ്ടെത്തിയ കാരണം.എന്നാല്‍ തന്‍റെ സ്വതസിദ്ധമായ ശൈലിയില്‍ അദ്ദേഹം ചോദിച്ചു തന്‍റെ സൌന്ദര്യവും,നിന്‍റെ ബുദ്ധിയും ആണെങ്കിലോ  എന്ന ചോദ്യത്തിന് മുന്‍പില്‍  ആ പ്രണയം അസ്തമിച്ചു.!)
അത് പോലെ നെഗറ്റീവ് ഇംപാക്റ്റ് ഉണ്ടാക്കാവുന്ന ഒന്നാണ് ജനിതക എഞ്ചിനീയറിംഗ്- രംഗ പ്രവേശനം നടത്തുന്ന അന്തക വിത്തുകള്‍.......;
അതുല്‍പാദന ശേഷിയും,കീടങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കുന്നതുമായ വിത്തിനങ്ങള്‍ക്കായി "ബി.ടി" ഉള്‍പ്പെടെയുള്ള ജനിതക എഞ്ചിനീയറിംഗ് (ജനിതക മാറ്റം വരുത്തുന്ന അന്തക വിത്തുകളെ) പ്രോല്‍സാഹിപ്പിക്കുന്നവര്‍ പറയുന്നത് " കൂടുതല്‍ വിളവു തരുന്ന ഇത്തരം വിളകള്‍ കീടങ്ങളെ സ്വയം നശിപ്പിക്കും എന്നാണ്".
ജനിതകമാറ്റം വരുത്തുന്ന വിത്തുകള്‍ കൂടുതല്‍  ഫലം തരുമെങ്കിലും ഇവയില്‍ വരുത്തുന്ന മാറ്റങ്ങള്‍ മണ്ണ് ,മറ്റു ബാക്ടീരിയകള്‍,സൌഹൃദ കീടങ്ങള്‍ മുതലായവയെ നശിപ്പിക്കും കൂടാതെ വിളയില്‍ തന്നെയുള്ള വിഷാംശങ്ങളാണ് കീടങ്ങളെ നശിപ്പിക്കുന്നത് എന്നത്കൊണ്ടുതന്നെ ഈ വിളകള്‍ മനുഷ്യനും ദോഷകരമായിരിക്കും.
അന്തക വിത്തുകള്‍  വരും തലമുറയ്ക്ക് വരെ നാശമാണ് വരുത്തുന്നത് എന്ന സത്യം മനസിലാക്കി യുറോപ്യന്‍ രാജ്യങ്ങള്‍ അവയെ നിഷ്കാസനം ചെയ്യുമ്പോള്‍ ഭാരത മണ്ണിലേക്കുള്ള ഇത്തരം വിത്തുകളുടെ പ്രവേശനം നാം തടഞ്ഞേ മതിയാകൂ....... 

ഓരോ മാതിരി ചായം മുക്കിയ കീറ തുണിയുടെ വേദാന്തം.

"നെയ്യാറ്റിന്‍കര എം.എല്‍. എ.ശെല്‍വരാജ് രാജി വെച്ചു(പാര്‍ട്ടി അംഗത്വവും രാജി വെച്ചു"!പാര്‍ട്ടിയിലെ  വിഭാഗീയത കൊണ്ട് പൊറുതി മുട്ടി ആണ്   എന്ന് വിവക്ഷ.!!!

നല്ല ഭരണവും,പ്രവര്‍ത്തന സ്വാതന്ത്രവും ഉള്ള പാര്‍ട്ടിയിലേക്ക് വരുന്ന ജനങ്ങളെ നിരാശപെടുത്താതെ ഞങ്ങള്‍ "ഇരു കയ്യും" നീട്ടി സ്വീകരിക്കുമെന്ന് കോണ്‍ഗ്രസ്‌.;ഏത് പാര്‍ട്ടി വിട്ടു വരുന്നവരെയും സ്വീകരിക്കുന്ന പൊതു വേസ്റ്റ് ബോക്സ്‌ ആണ് കോണ്‍ഗ്രസ്‌ എന്ന് ഇടതു പക്ഷവും.

ഇരു മെയ്യാണ്ങ്കിലും    മനമൊന്നായി മരണം വരെയും നമ്മള്‍ പിരിയില്ലെന്ന് എന്‍.എസ്.എസ്.ഉം ബി.ജെ.പിയും പരസ്പരം അടക്കം പറയുന്നു.

പിറവത്തെ ഇടവക പള്ളികളുടെ പിന്നാമ്പുറങ്ങളില്‍ ഓരോ മാതിരി ചായം മുക്കിയ വിവിധ കൊടികള്‍ പല വിധ വേദാന്തം ഓതുന്നു.

"മതങ്ങള്‍ രാഷ്ട്രീയത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്നുവോ?അതോ രാഷ്ട്രീയക്കാര്‍  മതത്തെയോ?" 

കേരള രാഷ്ട്രീയം പുതിയ വഴിതിരിവിലേക്കോ?

കേരള രാഷ്ട്രീയത്തെ മതത്തിന്‍റെ കണ്ണട വെച്ചു നോക്കി കാണേണ്ടി വരുമോ വരും കാലങ്ങളില്‍?

ഒരു വനിതാ ദിനചിന്തകള്‍.....

1857 മാർച്ച് എട്ടിന്, ന്യൂയോർക്കിലെ വനിതകൾ നടത്തിയ സമരവും പ്രക്ഷോഭവുമാണ് വനിതാദിനത്തിന് തുടക്കമായത് . തുണി മില്ലുകളിൽ ജോലിചെയ്തിരുന്ന ആയിരക്കണക്കിന് സ്ത്രീകൾ സംഘടിച്ച്, കുറഞ്ഞ ശമ്പളത്തിനെതിരായും ദീർഘസമയത്തെ ജോലി ഒഴിവാക്കുവാനും മുതലാളിത്തത്തിനുമെതിരെ വോട്ടുചെയ്യാനുമുളള അവകാശത്തിനുവേണ്ടിയും ആദ്യമായി സ്വരമുയർത്തിയപ്പോൾ അത് ചരിത്രത്തിന്റെ ഭാഗമാവുകയായിരുന്നു. പിന്നീട് ലോകവനിതാദിനമെന്ന ആശയം കടന്നുവന്നപ്പോൾ മാർച്ച് എട്ട് ഏകകണ്ഠമായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടാനും കാരണം മറ്റൊന്നല്ല. ഈ സമരാഗ്‌നി ലോകമാകെ പടരാൻ പിന്നീട് താമസമുണ്ടായില്ല. 1909 ഫെബ്രുവരി 28 നു യു.എസ്സിലാണ് വനിതാ ദിനാചരണത്തിന്റെ പിറവി.

ആദിമ കാലം മുതലെ ഒരു പക്ഷെ, ലോകമെമ്പാടും തന്നെ പുരുഷമേല്‍ക്കോയ്മയുടെ ചൂഷണാധിഷ്ഠിതമായ മനോഭാവം പല രൂപത്തില്‍ വെളിപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യത്തെ ദുര്‍‌വ്യാഖ്യാനങ്ങളിലൂടെ അസ്ഥിരപ്പെടുത്തുന്ന സമീപനവും നിലനില്‍ക്കുന്നു."

പിതോ രക്ഷതി കൌമാരേ ,ഭര്‍ത്ത്രോ രക്ഷതി യൌവനേ..പുത്രോ രക്ഷതി വാര്‍ദ്ധിക്ക്യെ  “ന: സ്ത്രീ സ്വാതന്ത്ര്യ മര്‍‌ഹതി” എന്ന മനു വാക്യം പോലും ഏതര്‍ത്ഥത്തിലായാലും നിഷേധഭാവമാണ്‌ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നത്."സ്വാതന്ത്ര്യം അര്‍ഹിക്കുന്നില്ല." എന്നത് "അര്‍ഹിക്കുന്നില്ലാ? ???" എന്ന് ചോദിച്ചു കൂടെ?

എന്ത് കൊണ്ട് ഒരു ചോദ്യ ചിഹ്നം ഇട്ട് ആ മനു സ്മൃതിയിലെ  വാക്യം പുനര്‍ക്രമീകരിച്ചു കൂടാ? അടുക്കളയിലും അരങ്ങത്തും അണിയറയിലും പണിസ്ഥലത്തും ,

വാഹനങ്ങളിലും, സ്ത്രീകള്‍ ചൂഷണത്തിന്‌ വിധേയരാകുന്നു. മനുഷ്യര്‍ എന്ന വിഭാഗത്തിലെ പ്രത്യക്ഷമായ സ്ത്രീ-പുരുഷ ചേരി തിരിവ് ആര്‍ക്കു വേണ്ടി, ആരാല്‍ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു? ചിന്തനീയമാണ്‌.

സ്ത്രീകളേക്കാല്‍ എന്തുകൊണ്ടും ഒരുപിടി മുന്നില്‍ തന്നെയാണ്‌ തങ്ങളെന്ന പുരുഷ കേന്ദ്രിതമായ നിലപാടുകള്‍ക്ക് എന്തടിസ്ഥാനമാണുള്ളത്? ശാക്തിക ബലത്തിന്റെ അഹന്തയില്‍ നിന്നുയരുന്നതാണൊ ഇത്തരം നിലപാടുകള്‍? ശാരീരികക്ഷമതയില്‍ മുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്ന തങ്ങള്‍ക്ക് ക്ഷമത കുറവെന്ന് വിവക്ഷിക്കപ്പെടുന്ന സ്ത്രീകളുടെ മേല്‍ പ്രത്യേക അവകാശം ചാര്‍ത്തപ്പെടുന്നത് ഒരു ഫ്യൂഡല്‍ മനോഗതിയുടെ ബാക്കി പത്രമാണൊ. അതോ , അരാജകത്വം നിറഞ്ഞ ഒരു സമൂഹം അതിന്റെ അനിവാര്യമായ വേഷപ്പകര്‍ച്ചകള്‍ ആടിത്തീര്‍ക്കുകയാണോ?
 ജനനിയായും സഹോദരിയായും പത്നിയായും പൊതുസമൂഹത്തില്‍ ഇടപെടുന്ന സ്ത്രീയെ അവഹേളനത്തിന്റെ നീര്‍ച്ചുഴിയില്‍ തള്ളിയിടുന്ന ആണ്‍കോയ്മ എതിര്‍ക്കപ്പെടേണ്ടതു തന്നെയാണ്‌. മനുഷ്യര്‍ എന്ന പദവിയില്‍ സ്വാതന്ത്ര്യം എല്ലാവര്‍ക്കും ഒരുപോലെയാണ്‌ എന്ന വസ്തുത നാം മനസിലാക്കണം. അതിന്‌ ഫെമിനിസത്തിന്റെ കൂട്ടൊന്നും വേണ്ട.

എന്തുകൊണ്ട് സൗമ്യമാരും ജയഗീതമാരും വീണ്ടും വീണ്ടും അപമാനിക്കപ്പെടുന്നു. ആത്മരക്ഷാര്‍ത്ഥം നിലവിളിക്കുന്ന സ്ത്രീയുടെ ശബ്ദം ബധിരകര്‍ണ്ണങ്ങളില്‍ പതിച്ച് ശൂന്യമായിത്തീരുന്ന കാഴ്ച തീവണ്ടികളില്‍ മാത്രമല്ല, തെരുവകളിലും പണിശാലകളിലും എന്തിനേറെ സ്വന്തം കുടുംബത്തില്‍ നിന്നു പോലും കാണുവാന്‍ കഴിയുന്നുണ്ടെന്നുള്ള യാഥാര്‍ത്ഥ്യം സാംസ്കാരിക കേരളത്തിന്‌ അപമാനകരമാണ്‌. ജനപ്രതിനിധി സഭകളില്‍ പാതിസം‌വരണം നല്‍കി ഭരണകൂടം സ്ത്രീയെ പരിഗണിക്കുമ്പോള്‍ അതേ ഭരണകൂടത്തിന്റെ കാവലാളന്മാരാല്‍ അവഗണിക്കപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കില്‍ അത് ആശാസ്യകരമല്ല. ഇതൊന്നും കാഴ്ചയുടെ പ്രശ്നമല്ല, കാഴ്ചപ്പാടിന്റെ വ്യതിയാനമാണ്‌. സ്ത്രീ എന്നും ബഹുമാനിക്കപ്പെടേണ്ടവള്‍ തന്നെയാണ്‌. ഭൂമിയോളം താഴുന്ന പ്രതിരൂപം എന്ന കാല്പ്പനിക ഭാവമല്ല സ്ത്രീയെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കുമ്പോള്‍ നമുക്ക് വേണ്ടത്. മറിച്ച് ഒരു മനുഷ്യസൃഷ്ടിയെന്ന നിലയിലുള്ള പരിഗണനയാണ്‌. അത് ആണ്‍കോയ്മയുടെ ഔതാര്യമായി കാണരുത്. പൊതുസ്ഥലത്തും യാത്രകളിലും എന്നുവേണ്ട എവിടെവച്ചുപോലും പീഡിപ്പിക്കപെടാനും ചൂഷണത്തിനു വിധേയരാകാനും സാധ്യതയുള്ള അവസ്ഥാവിശേഷം സ്വന്തം നാടെന്ന് അവകാശപ്പെടുന്ന സാക്ഷരകേരളത്തിന്‌ ഭൂഷണമല്ല.

ഈ അന്തര്‍ദേശീയ വനിതാദിനത്തില്‍ നാം പങ്കു വയ്ക്കേണ്ടത് സമത്വത്തിലൂന്നിയ സ്വാതന്ത്ര്യ പ്രഖ്യാപനമാണ്‌. സ്ത്രീ-പുരുഷ ഭേദമന്യേ അതിരുകളില്ലാതെ സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ മധുരം നുണയാന്‍ നാം ശക്തരാകണം. അത് ഒരു കൂട്ടായ്മയുടെ ശക്തിയാണ്‌. പെണ്മനസിനെ പിന്നാമ്പുറത്തു നിറുത്തുന്ന അഹംബോധം നാം മാറ്റിയെടുക്കേണ്ട സമയം അതിക്രമിച്ചിരിക്കുന്നു.

വനിതാസംവരണബില്‍ ലോകസഭയില്‍ പാസ്സാക്കണമെന്ന് രാജ്യത്തെ വനിതകള്‍ ഒന്നടങ്കം ആവശ്യപ്പെട്ടിട്ടും അതിപ്പോഴും കോള്‍ഡ് സ്റ്റോറേജി ലാണ് . ലോകസഭയിലും നിയമസഭകളിലും 33 ശതമാനം സംവരണമെന്ന ആവശ്യം ഈ വനിതാദിനത്തിലും യാഥാര്‍ഥ്യമായില്ല. 2010 മാര്‍ച്ച് ഒന്‍പതിനാണ് രാജ്യസഭ ബില്‍ പാസാക്കിയത്. എന്നാല്‍ ലോകസഭ കൂടി പാസാക്കി ഇതൊരു നിയമമാക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല എന്നത് അപഹാസ്യമായ ഒന്നാണ്.

ജീവിതദുരിതങ്ങള്‍ ഒരിക്കലും ഒരുകാലത്തും ദൈവഹിതമല്ല.മറിച്ച്  ഭരണാധികാരികളുടെ സ്ത്രീവിരുദ്ധനയങ്ങളാണ് അതിന് കാരണമാകുന്നത്. മുതലാളിത്തത്തിനും നാടുവാഴിത്തത്തിനുമെതിരെ ലോകമെങ്ങും വളര്‍ന്നുവന്ന പോരാട്ടങ്ങള്‍ സ്ത്രീവിമോചനപ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ക്കും കരുത്തുപകരുന്നു.സംഘടിതപോരാട്ടങ്ങളുടെ ഫലമായി നീതിയുടെ നുറുങ്ങുവെട്ടം ചില മേഖലകളില്‍ സ്വായത്തമാക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കിലും സ്ത്രീസമൂഹത്തിന്റെ 75 ശതമാനവും ഇപ്പോഴും അവഗണനയുടെ ഇരുളില്‍ കഴിയുകയാണ്. ലോകത്തിലെ 1.3 കോടി പരമദരിദ്രരില്‍ 70 ശതമാനം സ്ത്രീകളാണ്.പ്രധാനമന്ത്രി മന്‍മോഹന്‍സിങ് ഈയിടെ പറഞ്ഞത്, ഇന്ത്യയിലെ 42 ശതമാനം കുഞ്ഞുങ്ങള്‍ പോഷകാഹാരക്കുറവുകൊണ്ട് ദുരിതമനുഭവിക്കുന്നു എന്നാണ്. അഴിമതിയിലൂടെ ഇന്ത്യയിലെ ധനാഢ്യര്‍ചോര്‍ത്തിയെടുത്ത് വിദേശബാങ്കുകളില്‍ നിക്ഷേപിച്ച  

തുകയുടെ ഒരു ശതമാനംമാത്രം മതി സ്ത്രീയുടെയും കുട്ടികളുടെയും  പട്ടിണി മാറ്റാന്‍ .ഇന്ത്യന്‍ സ്ത്രീയുടെ അവകാശനിയമം കോള്‍ഡ് സ്റ്റോറേജില്‍ ഇന്നും തുടരുന്നു.

പുരുഷനെ ശത്രുവായി കണ്ട് അവരുടെ മേല്‍ മേധാവിത്വം  കാണിക്കുകയല്ല വനിതാ ശാക്തീകരണം കൊണ്ട് ലക്ഷ്യമാക്കേണ്ടത്.പകരം അവരുടെ സഹകരണവും,ആശയ സംവാദവും പ്രയോജനപെടുത്തി ഒരേ തൂവല്‍ പക്ഷികളെപ്പോലെ ഒരുമിച്ചു പറക്കുകയാണ് ആധുനിക സ്ത്രീകള്‍ക്ക് അഭികാമ്യം. 

"ആണിന്‍റെ തുണയില്ലാതെയും  ജീവിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന് പറയുന്നു പുതിയ തലമുറയിലെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍ , "ലിവിംഗ് ടുഗതര്‍"'' പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന നവീന സ്ത്രീത്വം,ഇതൊന്നുമല്ല പാശ്ചാത്യ സംസ്കാരങ്ങള്‍ക്കു അടിമപ്പെടാതെ കുടുംബ ബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് മൂല്യം നല്‍കുന്ന തനി നാടന്‍ ഭാര്യയും,അമ്മയും,അമ്മൂമ്മയും  ആയി മാറുമ്പോള്‍ ആണ് ഭാരതീയ വനിത യദാര്‍ത്ഥ  പെണ്ണായി മാറുന്നതെന്ന് എല്ലാ ബഹളങ്ങള്‍ക്കിടയിലും പെണ്ണ്  തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു....സ്വന്തം കുടുംബത്തെ മാറോടു അടക്കി പിടിച്ചുള്ള ഏതു സ്വാതന്ത്ര്യവും അനുഭവിക്കാന്‍ സ്ത്രീകള്‍ക്ക് കഴിയണം.അരക്ഷിതാവസ്ഥയില്‍ നിന്നും മുക്തി നേടണം.അബലയല്ലാ എന്ന് സ്വയം തിരിച്ചറിയപെടണം.വെറും പൊട്ടി പെണ്ണായി മാറാതെ ,പ്രതീക്ഷ കൈ വിടാത്ത അധ്വാനശീലമുള്ള..അഭിമാനബോധമുള്ള പെണ്ണായി നമ്മുടെ പെണ്‍പൂക്കള്‍ വിടരട്ടെ...  “ഗ്രാമീണവനിതകളെ ശാക്തീകരിക്കുക" – "ദാരിദ്ര്യവും പട്ടിണിയും ഇല്ലാതാക്കുക” 

എന്ന വനിതാദിന മുദ്രാവാക്യത്തിന്റെ അ:ന്തസത്ത ഉള്‍ക്കൊണ്ടുകൊണ്ട്

പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെ ക്രമീകരിക്കാന്‍ എല്ലാവര്‍ക്കും കഴിയട്ടെ എന്ന് ആശംസിച്ചുകൊണ്ട് ഈ ദിനത്തെ വരവേല്‍ക്കുന്നു.

"വനിതാദിനാശംസകള്‍.."'' 

"വനിതാദിനാശംസകള്‍.."''

"ആണിന്‍റെ തുണയില്ലാതെയും  ജീവിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന് പറയുന്നു പുതിയ തലമുറയിലെ പെണ്‍കുട്ടികള്‍! !!.....!!!:)
 "ലിവിംഗ് ടുഗതര്‍"'' പ്രചരിപ്പിക്കുന്ന നവീന സ്ത്രീത്വം!
ഇതൊന്നുമല്ല പാശ്ചാത്യ സംസ്കാരങ്ങള്‍ക്കു അടിമപ്പെടാതെ കുടുംബ ബന്ധങ്ങള്‍ക്ക് മൂല്യം നല്‍കുന്ന തനി നാടന്‍ ഭാര്യയും,അമ്മയും,അമ്മൂമ്മയും  ആയി മാറുമ്പോള്‍ ആണ് ഭാരതീയ വനിത യദാര്‍ത്ഥ  പെണ്ണായി മാറുന്നതെന്ന് എല്ലാ ബഹളങ്ങള്‍ക്കിടയിലും പെണ്ണ്  തിരിച്ചറിയേണ്ടിയിരിക്കുന്നു....
ഇത് ഇനിയും പ്രതീക്ഷ കൈ വിടാത്ത അധ്വാനശീലമുള്ള..അഭിമാനിയായ പെണ്ണിന്‍റെ പ്രതീകം. സ്നേഹാദരങ്ങളോടെ..... "വനിതാദിനാശംസകള്‍.."''

ചിത....

ഹരിയാനയില്‍ രണ്ടാം വര്‍ഷ മെക്കാനിക്കല്‍ എഞ്ചിനീയറിംഗ് വിദ്യാര്‍ഥിയെ സഹപാഠികള്‍ വെടി വെച്ച് കൊന്നു.സാമ്പത്തികമായും,ജാതീയമായും പിന്നോക്കക്കാരനായിരുന്നിട്ടും ആ കുട്ടി പഠനത്തില്‍ ഏറെ മികവു പുലര്‍ത്തിയിരുന്നതില്‍ ഉണ്ടായ  അസൂയയും,ജാതി പേര് വിളിച്ച് കളിയാക്കിയത്  പ്രധാന അധ്യാപകന് പരാതി നല്‍കിയതില്‍ പ്രകോപിതരായിട്ടാണ് സഹപാഠികള്‍ കൊല ചെയ്തത്.!!!
ഇതോ "നാനത്വത്തില്‍ ഏകത്വം" എന്ന്നാം ഊറ്റം കൊള്ളുന്ന ഭാരതത്തിന്‍റെ ദര്‍ശനം.???
സവര്‍ണ്ണ  പൌരോഹിത്യത്തിന്റെ സപ്താഹ യജ്ഞങ്ങളുടെ പുക ഉയരുന്നത് അവര്‍ണ്ണ ഹൈന്ദവരുടെ ചിതകളില്‍ നിന്നോ???       

ആ പൌര്‍ണമി പൊലിഞ്ഞു...

പൂര്‍ണിമ ഓര്‍മ്മയായി...! 

ജീവിതത്തിലേക്കുള്ള അവളുടെ ഒരു തിരിച്ചു വരവ് കാത്തിരുന്നവരെ- പ്രത്യേകിച്ചും ഞങ്ങള്‍ പ്രവാസി സമൂഹത്തെ ഒന്നാകെ നിരാശപെടുത്തി ആ പൌര്‍ണമി പോയ്‌ മറഞ്ഞു.

കോഴിക്കോട് -: ബസ്സിന്റെ വാതില്‍ തട്ടി സുഷുമ്‌നാ നാഡിയ്ക്ക് പരിക്കേറ്റ് ഒരു വര്‍ഷത്തിലേറെയായി ചികിത്സയിലായിരുന്ന പൂര്‍ണിമ(17) മരിച്ചു.ട്യൂഷന്‍ കഴിഞ്ഞ് കൂട്ടുകാരികള്‍ക്കൊപ്പം മടങ്ങവേ ,ടൂറിസ്റ്റ് ബസ്സിന്റെ വശത്തെ അറയുടെ വാതില്‍ തുറന്ന രീതിയില്‍ സഞ്ചരിക്കുന്നതിനിടെ പൂര്‍ണിമയുടെ കഴുത്തിനു പിറകില്‍ തട്ടുകയായിരുന്നു.സുഷുമ്‌നാ നാഡിയ്ക്ക് പരിക്കേറ്റതിനെത്തുടര്‍ന്ന് ശ്വാസകോശ  സംബന്ധമായ തളര്‍ച്ചയാണ് പൂര്‍ണിമയ്ക്ക് ബാധിച്ചത്.ആ കാലയളവ്‌ മുതല്‍  മുഖപുസ്തകത്തിലൂടെയും,മറ്റു സോഷ്യല്‍ നെറ്റ് വര്‍ക്ക്കളിലൂടെയും പൂര്‍ണിമ ക്ക് വേണ്ടി സുമനസുകള്‍ പ്രത്യേകിച്ചും പ്രവാസലോകത്തും  സഹായവും പ്രാര്‍ത്ഥനകളും ഉയര്‍ന്നിരുന്നു.ഒന്നിനും കാത്തുനില്‍ക്കാതെ ആ പൂര്‍ണിമ പൊലിഞ്ഞു...

"ഉദിക്കുന്നതിന്‍ മുന്‍പ് അസ്തമിച്ച്  പോയല്ലോ കുഞ്ഞേ..."

ആദരാഞ്ജലികള്‍......:,,,,

പിഴുതെറിയണം മുളയിലേതന്നെ....

"മാലിന്യ പ്രശ്നങ്ങള്‍ കൊണ്ട് നട്ടം തിരിയുന്ന കേരളത്തിനു സംഭവിച്ച ഏറ്റവും വലിയ തെറ്റ് പ്രൈമറി സ്കൂള്‍ വിദ്യാഭ്യാസത്തില്‍ നിന്നും  

"പൌരധര്‍മ്മം"   എന്ന വിഷയം എടുത്തു കളഞ്ഞതാണ്.സ്വന്തം ശരീരം മാത്രമല്ല..വീടിന്റെ പരിസരവും,തെരുവും ശുചിയായി സൂക്ഷിക്കണമെന്ന് ചെറുപ്പത്തിലെ കുട്ടികള്‍ ശീലിക്കണം.

ഈ ശുചീകരണം പഠിപ്പിക്കാന്‍ സേവനവാരം തിരികെ കൊണ്ടുവരുവാന്‍ വിദ്യാഭ്യാസ രംഗത്തുള്ളവര്‍ ആര്‍ജ്ജവം കാണിക്കണം. "അനാവശ്യ കളകളെ പിഴുതെറിയണം മുളയിലേതന്നെ" എന്ന് നമ്മുടെ കുട്ടികളും ചെറുപ്പത്തിലെ തന്നെ  പഠിക്കട്ടെ.......

ഒരു ശുചിത്വകേരളം പദ്ധതിയുമായി വിദ്യാലയങ്ങള്‍ ആദ്യം മുന്നോട്ടു വരട്ടെ...." പിന്നാലെ മറ്റു ഇതര സ്ഥാപനങ്ങളും. (ഇത് എന്നിലെ അദ്ധ്യാപികയുടെ ആത്മ നൊമ്പരം)