കിനാവില്‍ ഒരു മഴ

ഒരുപാടു നോവുകള്‍ ഒരുമിച്ചു പെയ്യുന്ന -
മഴനീര് പൊഴിയുന്ന രാത്രി ഒന്നില്‍ ....

ഇട നെഞ്ചിലെവിടെയോ ഉടയാതെ സൂക്ഷിച്ച -
കനവിന്‍റെ മണ്‍കുടം നനവണിഞ്ഞു.

മനസ്സിന്‍റെ ഗോവണിപ്പടികളില്‍ പടവുകള്‍ -
കുളിരുന്ന തുള്ളികള്‍ താഴന്നിറങ്ങേ,

മറയത്ത് കുറുകാതെ മറപറ്റി നിന്നൊരെന്‍ -
ഓര്‍മ്മതന്‍ പ്രാവുകള്‍ മഴനനഞ്ഞു.






ഒരുപാടു കാത്തിരുന്നൊരുദിനം പൊഴിയുന്ന -
മഴമണിത്തുള്ളികള്‍ കൂട്ടിവെയ്ക്കാന്‍ .....

ഇനിയും മറക്കാത്ത  മനസ്സിന്‍റെ വേഴാമ്പല്‍
അതിയായ കൊതിയോടെ മഴ നുകര്‍ന്നു.

ഓടിയെന്‍ കൈകളാല്‍ കോവിലിന്നിറയത്തു -
മറവിതന്‍ തുള്ളികള്‍ തൊട്ടെടുക്കെ ...

മതി !എന്നു പരിഭവം ചൊരിയുന്ന പോലന്ന് 

മിന്നാമിനുങ്ങ് പോല്‍ പോയ്മറഞ്ഞു... .

പഴയോരെന്‍ ഓര്‍മതന്‍  മണലിട്ട മുറ്റത്തു-
പ്രണയമായ്‌, പ്രളയമായ് പെയ്തൊഴിയെ..

ഒന്നിനുമല്ലാതെ ഒരു നോക്ക് കാണുവാന്‍,

ഒരു നിശാ ശലഭമായി പാറി വീണു.

"ഒരുപാടു മഴനനഞ്ഞെരിയുന്ന കണ്ണുമായ്‌
 ഓര്‍മതന്‍ ഇടനാഴി വഴി പിരിയെ...

 എന്തിനെന്നറിയാതെ മനസിന്‍റെ തമ്പുരു 
മഴയുടെ താളത്തില്‍ ശ്രുതി ചേര്‍ത്തു.

നീട്ടിയ കയ്യുമായ് മഴ കാത്ത കുട്ടിയാ
വിണ്ണിന്റെ മേട്ടില്‍ തളര്ന്നിരിക്കെ ...

ശ്യാമ മേഘത്തിന്റെ കണ്ണീരു പോലന്നു  
പെയ്തൊഴിഞ്ഞു മഴ മൂകമായി.

ഒഴുകുന്ന പുഴയിലെ ഉലയാത്ത നാളമായ്
വീശുന്ന കാറ്റിലെ ഇളകാത്ത ചില്ലയായ്...

വെണമേഘ ശകലങ്ങള്‍ വാരി വിതറിയാ

സൂര്യാംശു  മാനത്ത് പാറി വീണു.

ചാറ്റല്‍ മഴ പോല്‍ ചിതറിയ സ്നേഹത്തിന്‍
മുത്തുകള്‍ ഒന്നായി ചേര്‍ത്തു വെക്കെ...  

പെയ്തു തോരാത്ത മഴയുടെ ഇന്ദോളം
പേമാരി പോല്‍ പെയ്തൊരാ രാഗേന്ദുവില്‍.

ആനന്ദഭൈരവി രാഗത്തിന്‍ ഹര്ഷത്തില്‍
ആപാദ ചൂഡം നനഞ്ഞോരാ വര്‍ഷത്തില്‍

പെയ്തോഴിഞ്ഞോരാ മേഘമല്‍ഹാരിന്‍

പ്രദക്ഷിണം വെച്ച് നട അടക്കവേ ....

ഉടഞ്ഞു പോയൊരാ 'സ്വപ്ന' നഷ്ടത്തില്‍

ഉതിര്‍ന്നു വീണിതാ വര്‍ഷ ബാഷ്പങ്ങള്‍.